Κλείστε Δοκιμαστικό
2 δοκιμαστικές συνεδρίες, για όλα τα προγράμματα* *Εξαιρείται η υπηρεσία αξιολόγησης
παγκόσμια ημέρα κατά του καρκίνου

ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΣΩΜΑΤΙΚΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ

Μια ομάδα εμπειρογνωμόνων, εξέδωσε πρόσφατα νέες κατευθυντήριες γραμμές που υποδηλώνουν ότι η άσκηση μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη του καρκίνου και να συμβάλει στην βελτίωση των αποτελεσμάτων των ατόμων που υποβάλλονται ήδη σε θεραπεία για τον καρκίνο. Σύμφωνα με τους ειδικούς, ο τρόπος με τον οποίο η άσκηση συμβάλλει στη πρόληψη είναι ξεκάθαρος, καθώς μπορεί να μειώσει την φλεγμονή, να διατηρήσει το βάρος σε φυσιολογικά επίπεδα και να ενισχύσει το ανοσοποιητικό σύστημα. Συνιστούν λοιπόν, 30 λεπτά αερόβιας άσκησης 3 φορές την εβδομάδα και ασκήσεις ενδυνάμωσης 2-3 φορές την εβδομάδα.

Η γενική αντίληψη για την σχέση άσκησης και καρκίνου

Η Kathryn Schmitz, καθηγήτρια δημόσιας υγείας που ειδικεύεται στον καρκίνο στο Πανεπιστήμιο του Penn, πιστεύει ότι η αντίληψη για την σχέση ανάμεσα στην άσκηση και τον καρκίνο, βρίσκεται στο ίδιο σημείο που βρισκόταν η αντίληψη για τη σχέση ανάμεσα στις καρδιακές παθήσεις και την άσκηση πριν από πολλά χρόνια. Όπως εξηγεί, παλαιότερα, το να πάρεις έναν ασθενή από το κρεβάτι μετά από μια καρδιακή προσβολή και να του ζητήσεις να ασκηθεί, ήταν αδιανόητο, ενώ σήμερα είναι πολύ φυσιολογικό, καθώς έχουν αποδειχθεί πλέον εκτενώς τα θετικά αποτελέσματα της άσκησης στην καρδιά.

Με ίδιο ακριβώς τρόπο αρχίζει να μετατοπίζεται η ιατρική αντίληψη για την σχέση που έχει η άσκηση με τον καρκίνο, με τρανταχτή απόδειξη την έκδοση νέων κατευθυντήριων γραμμών που συνιστούν στους γιατρούς να προτείνουν την άσκηση στους ασθενείς τους για να μειώσουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου ή για να βελτιώσουν τα αποτελέσματα της θεραπείας τους.

Σε τι βοηθά η άσκηση σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές;

Η ουσία της νέας κατευθυντήριας γραμμής, είναι ότι η άσκηση μπορεί να συμβάλει στην πρόληψη του καρκίνου της ουροδόχου κύστης, του μαστού, του παχέος εντέρου, του οισοφάγου, του νεφρού, του στομάχου και της μήτρας. Αναφέρει μάλιστα, ότι συμβάλλει και στην βελτίωση των ποσοστών επιβίωσης για τα άτομα με καρκίνο του μαστού, του παχέος εντέρου και του προστάτη, ενώ την ίδια στιγμή βελτιώνει την ποιότητα ζωής τους και μειώνει τις παρενέργειες της θεραπείας που ακολουθούν.

Πόση άσκηση χρειάζεται;

Οι ειδικοί συνιστούν στα άτομα με καρκίνο, να κάνουν 30 λεπτά μέτρια αερόβια άσκηση 3 φορές την εβδομάδα και ασκήσεις ενδυνάμωσης, όπως βάρη, 2 – 3 φορές την εβδομάδα. Όσον αφορά την πρόληψη του καρκίνου, οι συνιστώμενες κατευθυντήριες οδηγίες αναφέρουν ότι οι υγιείς άνθρωποι πρέπει να κάνουν τουλάχιστον 150 λεπτά μέτρια άσκηση ή 75 λεπτά έντονη άσκηση την εβδομάδα. Ο Alpa Patel, ανώτατος επιστημονικός διευθυντής της Αμερικανικής Αντικαρκινικής Εταιρείας για την επιδημιολογική έρευνα, διευκρινίζει ότι δεν μπορεί να πει κάποιος με βεβαιότητα το πόση άσκηση χρειάζεται για να προλάβει κάποιος τον καρκίνο, ωστόσο, τα στοιχεία δείχνουν ότι όσο περισσότερο ασκείται κάποιος, τόσο καλύτερα αποτελέσματα έχει.

Με ποιό ακριβώς τρόπο η άσκηση βοηθά στην πρόληψη του καρκίνου;

Ο Δρ. Patel, ο κύριος συγγραφέας των κατευθυντηρίων γραμμών, υπογράμμισε ότι η άσκηση επηρεάζει την πρόληψη του καρκίνου με πολλούς τρόπους, εξηγώντας ότι μειώνει την φλεγμονή, βοηθά στη ρύθμιση του σακχάρου στο αίμα και των ορμονών και βελτιώνει τον μεταβολισμό και την ανοσοποιητική λειτουργία. Ανάλογα με τον καρκίνο που έχει κάποιος, είπε, ενεργοποιείται και ο ανάλογος μηχανισμός πρόληψης. Για παράδειγμα εάν κάποια γυναίκα έχει καρκίνο του μαστού, τα οφέλη της άσκησης προέρχονται από την ρύθμιση των ορμονών της.

Τέλος, από την πλευρά του, ο ογκολόγος Crystal Denlinger, εξήγησε ότι η άσκηση μειώνει τα επίπεδα της παχυσαρκίας, πράγμα πολύ σημαντικό, καθώς η παχυσαρκία αποτελεί έναν από τους κυριότερους παράγοντες εμφάνισης καρκίνου.

ΠΗΓΕΣ

NCCN Guidelines® & Clinical Resourceshttps://www.nccn.org/professionals/physician_gls/default.aspx

Yoga for Breast Cancerhttps://www.healthline.com/health/yoga-for-breast-cancer#1

Physical Activity Guidelines for Americanshttps://www.hhs.gov/fitness/be-active/physical-activity-guidelines-for-americans/index.html

Exercise is medicine in oncology: Engaging clinicians to help patients move through cancerhttps://acsjournals.onlinelibrary.wiley.com/doi/10.3322/caac.21579

9 Tips to Prevent Prostate Cancerhttps://www.healthline.com/health/9-tips-to-prevent-prostate-cancer

ΠΑΧΥΣΑΡΚΊΑ

ΑΣΚΗΣΗ ΚΑΙ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ

Οι σύγχρονοι άνθρωποι ζουν μέσα στην υποκινητικότητα και την αδράνεια.
Αυτό οφείλεται στην ανεξέλεγκτη χρήση της τεχνολογίας, η οποία τους καθηλώνει μπροστά σε μία οθόνη υπολογιστή ή μια οθόνη τηλεόρασης προκειμένου να δουλέψουν, να ψυχαγωγηθούν ή να ενημερωθούν.

Επιπλέον ,καταναλώνουν χωρίς μέτρο τις γρήγορες τροφές (fast foods), λόγω έλλειψης χρόνου ή επειδή είναι γευστικότερες, οι οποίες όμως είναι γεμάτες κορεσμένα λίπη, κενές θερμίδες και δεν έχουν καμία διατροφική αξία. Οι σύγχρονες αυτές συνήθειες , που αφορούν κυρίως τον δυτικό κόσμο, μπορούν να οδηγήσουν στην παχυσαρκία, η οποία είναι υπεύθυνη και για πολλά άλλα προβλήματα υγείας.

Ωστόσο, εκτός από τον τρόπο ζωής, πολύ σημαντικοί παράγοντες για την εμφάνιση ή μη της παχυσαρκίας είναι η κληρονομικότητα, η προγεννητική και η παιδική περίοδος της ζωής. Εφόσον όμως το θέμα στη συγκεκριμένη εργασία αφόρα την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας μέσω της άσκησης, θα αναφερθούμε στους τρόπους αντιμετώπισης της και θα επικεντρωθούμε στην αλλαγή του τρόπου ζωής των ανθρώπων εισάγοντας σε αυτήν τη σωστή διατροφή και τις διάφορες μορφές άσκησης. Θα αναλυθούν τα αερόβια προγράμματα , τα προγράμματα ενδυνάμωσης και πως αυτά μπορούν να συμβάλουν στην επίλυση του σύγχρονου προβλήματος που λέγεται παχυσαρκία και συνεχώς λαμβάνει όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις.

Η μείωση του αυξημένου σωματικού λίπους στηρίζεται στο αρνητικό ισοζύγιο όπως αναφέραμε στην προηγούμενη ενότητα. Στις περισσότερες προσπάθειες για αδυνάτισμα το αρνητικό ισοζύγιο επιτυγχάνεται με τη μείωση της πρόσληψης τροφής μέσω ποικίλων προγραμμάτων διαίτης και υποτιμάται η σημασία της αύξησης της ενεργειακής κατανάλωσης. Όμως πολλές έρευνες έχουν δείξει ότι με τη μείωση της πρόσληψης τροφής
μόνο, η απώλεια βάρους είναι προσωρινή. Το 95% των ατόμων που χάνουν βάρος μόνο μέσω της δίαιτας το ξαναπαίρνουν μέσα σε ένα χρόνο. Επιπλέον, πρέπει να πούμε ότι η απώλεια βάρους μόνο μέσω της δίαιτας στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό σε απώλεια μυϊκού ιστού και προκαλεί αυξημένη μείωση του ρυθμού του βασικού μεταβολισμού ( ειδικά όταν η απώλεια μυϊκού ιστού είναι μεγαλύτερη του 25-30% ). Η πτώση του μεταβολισμού λόγω του διαιτητικού προγράμματος σε συνδυασμό με την απώλεια μυϊκής μάζας που συμβαίνει με την ηλικία, κάνουν πολύ δύσκολη την απώλεια βάρους μετά από ένα διάστημα. Κάθεδ εκαετία ένας ενήλικας χάνει 220g της μυϊκής του μάζας , πράγμα που αναλογεί σε μείωση του μεταβολισμού κατά 1-3% κάθε δεκαετία. Αντίθετα, για κάθε κιλό μυϊκής μάζας που είναι σε θέση να προσθέσει ένα άτομο, καταναλώνονται 77kcal περίπου δηλαδή σε 3,5 μήνες αυτό αντιστοιχεί στην κατανάλωση 1kg λίπους. Είναι λοιπόν προφανές ότι όταν η άσκηση επιδρά στη μυϊκή μάζα άρα και στο μεταβολισμό, ευνοεί καθοριστικά την απώλεια βάρους για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
Καταλήγουμε λοιπόν στο συμπέρασμα ότι ο συνδυασμός ενός ισορροπημένου προγράμματος διατροφής με ένα πρόγραμμα άσκησης και ανεβασμένη κινητική δραστηριότητα έχει πολύ πιο γρήγορα αποτελέσματα και η απώλεια βάρους είναι περισσότερο διατηρήσιμη.

Η απώλεια βάρους είναι πολύ μεγαλύτερη όταν συνδυάζεται άσκηση και διατροφή σύμφωνα και με έρευνες μεγάλης διάρκειας. Ενδιαφέρον είναι μάλιστα πως τα αποτελέσματα που προκύπτουν από έρευνες όταν σε ένα πρόγραμμα αδυνατίσματος συνδυάζεται άσκηση και διατροφή, είναι πολύ μεγαλύτερα από το άθροισμα που δίνει το καθένα μόνο του, η δίαιτα
και η άσκηση δηλαδή όταν εφαρμόζονται ξεχωριστά (Curioni CC,2005). Ο συνδυασμός της δίαιτας και της άσκησης είναι αποτελεσματικός και στα παιδιά (Brown T.,2008). Έρευνες έδειξαν ότι η άσκηση και η δίαιτα στα παιδιά μπορεί να προκαλέσει αλλαγές σε μεταβολικούς παράγοντες κινδύνου όπως στο ποσοστό σωματικού λίπους, στη συστολική
και διαστολική αρτηριακή πίεση , στην χοληστερόλη, στην υψηλή πυκνότητας HDL, στη χαμηλής πυκνότητας LDL, στα τριγλυκερίδια , τη γλυκόζης στο αίμα και στην ινσουλίνη ( Beibei L,2013). Προκειμένου, λοιπόν να γυμνάζονται και να τρέφονται σωστά τα παιδιά για να προληφθεί η παχυσαρκία θα πρέπει να συμβάλει το σχολείο, έτσι θα μειωθεί και ο
επιπολασμός της (Lazaar N.,2007) . Εκτός όμως από τη γρηγορότερη απώλεια βάρους και τη δυνατότητα διατήρησης του η άσκηση έχει πολλά οφέλη ακόμα για τα παχύσαρκα άτομα.
Αυτά είναι τα ακόλουθα:
 Ευνοεί την κατανάλωση λίπους.
 Μειώνει την απώλεια μυϊκής μάζας, βοηθάει στη διατήρησή της και κάτω από ειδικές συνθήκες μπορεί να προκαλέσει και την αύξησή της.
 Αυξάνει τη θερμογένεση μετά την άσκηση και μετά την κατανάλωση τροφής.
 Μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο για συγγενή προβλήματα υγείας , αφού βελτιώνει την
ευαισθησία στην ινσουλίνη, αυξάνει την λιποπρωτεΐνη υψηλής πυκνότητας, μπορεί να μειώσει την αρτηριακή πίεση και τα γλυκερίδια στο αίμα και περιορίζει το στρες.
 Η έντονη άσκηση μπορεί να μειώσει την όρεξη, σε βραχυπρόθεσμη βάση για μία δεδομένη χρονική στιγμή. Επίσης, διαφοροποιεί τη διάθεση για πιο υγιεινές επιλογές.
 Βελτιώνει τη φυσική κατάσταση και την ικανότητα του οργανισμού να χρησιμοποιεί το λίπος σαν πηγή ενέργειας σε άσκηση αλλά και σε ηρεμία.
 Βελτιώνει τη λειτουργική ικανότητα και την ανεξαρτησία σε άτομα με υψηλό βαθμό παχυσαρκίας, καθώς μειώνει την αίσθηση κόπωσης με τις καθημερινές δραστηριότητες.
 Βελτιώνει τη νευρομυϊκή συναρμογή και μειώνει τον κίνδυνο πτώσεων.
 Μειώνει την επιβάρυνση στο μυοσκελετικό σύστημα.
 Βελτιώνει την ψυχολογική κατάσταση του ατόμου που γυμνάζεται. Καθώς
βελτιώνεται η υγεία του και η σύσταση του σώματός του. Έτσι το άτομο μπορεί να βιώνει βελτίωση στη διάθεσή του, στα ενεργειακά επίπεδα, στην εικόνα του σώματός του και γενικά στην αυτοεκτίμησή του.
 Είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική στη μείωση του λίπους της κοιλιακής χώρας, οι οποίες σχετίζονται κυρίως με αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης χρόνιων νοσημάτων. (Kay S.J.,2OO6)
Εκτός όμως από τα πολλαπλά οφέλη της άσκησης στην παχυσαρκία υπάρχουν και ορισμένοι κίνδυνοι που θα πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη μας, αυτοί είναι:
 Εμφάνιση ισχαιμικού πόνου, στηθάγχης και προβλήματα στην αιμάτωση του μυοκαρδίου.
 Υπερβολική άνοδος της αρτηριακής πίεσης.
 Επιδείνωση και αυξημένος κίνδυνος εμφάνισης οστεοαρθρίτιδας.
 Αυξημένος κίνδυνος τραυματισμών από απώλεια ισορροπίας και πτώσεις.
 Μειωμένη ικανότητα θερμορύθμισης: υπερβολική εφίδρωση, αφυδάτωση,
μείωση όγκου αίματος αλλά και θερμοπληξία.

Για αυτούς τους λόγους πριν ξεκινήσουμε οποιαδήποτε μορφή άσκησης σε ένα άτομο που πάσχει από παχυσαρκία θα πρέπει να ζητήσουμε ιατρικές εξετάσεις και τη συμβουλή του γιατρού.

Στο δίκτυο μας η προπόνηση σας ειναι σημαντικη!

Αντιμετωπίζουμε τον κάθε ασκούμενο με σεβασμό και υπευθυνότητα.

Κλείστε το δοκιμαστικό σας ΕΔΩ

ΟΣΟ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙΣ, ΒΡΕΣ ΧΡΟΝΟ ΓΙΑ ΑΣΚΗΣΗ

Υπάρχουν 2 βασικοί τύποι άσκησης που είναι σημαντικοί για την υγεία: η αερόβια και η άσκηση με βάρη. Η άσκηση είναι αερόβια, αν αυξάνει τους χτύπους της καρδιάς και κάνει την καρδιά και τους πνεύμονες να δουλεύουν πιο σκληρά, για να ανταποκριθούν στις ανάγκες των μυών για οξυγόνο.

Η άσκηση με βάρη ενδυναμώνει τους μυς και αυξάνει τη μυϊκή μάζα. Είναι ένα παράδειγμα αναερόβιας άσκησης, που δεν απαιτεί περισσότερο οξυγόνο. Η άσκηση με βάρη είναι ιδιαίτερα σημαντική, καθώς μεγαλώνεις, γιατί ο μυϊκός ιστός είναι 70 φορές πιο μεταβολικά ενεργός, από ό,τι το λίπος. Όσο περισσότερους μυς έχεις, τόσο περισσότερο λίπος καις. 

Είναι δύσκολο, αν όχι ανεύθυνο, να προτείνουμε ένα πρόγραμμα που αφορά τους πάντες. Πολλά εξαρτώνται από την ηλικία και τη σωματική σου κατάσταση. Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένες οδηγίες που μπορείς να ακολουθήσεις. 

Αν είσαι στην εφηβεία ή στην αρχή των 20, καλό θα ήταν να συμμετέχεις σε πολλά ομαδικά sport. Αυτό δεν σε κρατά μόνο σε φόρμα, αλλά είναι και διασκεδαστικό. Αυτή είναι η στιγμή να κάνεις την άσκηση ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής σου. Αν μετατρέψεις τη σωματική άσκηση σε διασκέδαση, είναι πιο πιθανό να συνεχίσεις να αθλείσαι, όσο μεγαλώνεις.

Από τα μέσα των 20 μέχρι τα 40, όταν έχεις περισσότερες επαγγελματικές και οικογενειακές υποχρεώσεις, είναι συνήθως πιο δύσκολο να βρεις χρόνο για άσκηση. Αλλά τότε είναι κρίσιμο να βρεις χρόνο για σωματική άσκηση, καθώς οι ορμόνες σου βιώνουν πολλές μεταβολές. Αυτή είναι η στιγμή να δημιουργήσεις ένα πρόγραμμα άσκησης που περιλαμβάνει αερόβια άσκηση, βάρη, αλλά και ασκήσεις ευλυγισίας. Ξεκίνα κάθε μέρα με μια 15λεπτη ρουτίνα ενδυνάμωσης και stretching. Αν είναι δυνατό, κάνε αερόβια άσκηση 3 φορές την εβδομάδα. Επίσης, δοκίμασε να εντάξεις την κίνηση στις κοινωνικές σου επαφές (π.χ. πήγαινε για προπόνηση, αντί για φαγητό).

Μην ξεχνάς!

Όσο μεγαλώνουμε, τείνουμε να αφήνουμε την αδράνεια να επικρατήσει. Δεν έχουμε τόσο αντοχή. Αν δεν συνεχίσεις να χτίζεις και να διατηρείς την αντοχή σου και κινείσαι λιγότερο, θα γίνεσαι όλο και πιο αδύναμος. Γι’ αυτό τον λόγο, είναι τόσο σημαντικό να υιοθετήσεις τη συνήθεια της άσκησης, όταν είσαι νέος και να τη διατηρήσεις σε όλη σου τη ζωή. Αλλά μην ανησυχείς, δεν είναι ποτέ πολύ αργά για να ξεκινήσεις ένα πρόγραμμα άσκησης. Ωστόσο, το κλειδί για να ασκείσαι όσο μεγαλώνεις είναι η υπομονή. Τα γηραιότερα σώματα απαιτούν αρκετό χρόνο προθέρμανσης. Το stretching στο ξεκίνημα της μέρας και ο χρόνος για την ενδυνάμωση των μυών πρέπει να αυξηθεί στα 20 λεπτά. Περπάτα κάθε μέρα. Κάνε pilates ή yoga που περιλαμβάνουν απλές ασκήσεις με στόχο την αύξηση της ευλυγισίας. Χόρεψε. Συνέχισε να κάνεις τις ασκήσεις που έκανες, όταν ήσουν νεότερος. Απλώς φρόντισε να προθερμανθείς επαρκώς, πριν ξεκινήσεις, και να κάνεις αποθεραπεία μετά. 

Κάθε τύπος άσκησης στοχεύει σε διαφορετικά μέρη της σωματικής ευεξίας. Ο καλύτερος τρόπος να διατηρήσεις την υγεία σου είναι να στοχεύσεις όσο περισσότερα μέρη γίνεται. 

personal trainer personal training

ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΣΥΝΕΔΡΙΕΣ PERSONAL TRAINING ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΠΟΥ ΘΑ ΚΑΝΕΤΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΕΥΕΞΙΑ ΣΑΣ;

H ομάδα μας είναι εδώ για να σας βοηθήσει να πετύχετε τους στόχους της φυσικής σας κατάστασης, να σας γυμνάσει  με ασφάλεια αν αντιμετωπίζετε  κάποια  χρόνια πάθηση και να σας στηρίξει ψυχολογικά σε κάθε στάδιο.

Γιατί όμως οι συνεδρίες του Personal Training  θα μπορούσαν  να είναι μια από τις καλύτερες επενδύσεις που θα κάνετε για την  συνολική υγεία και ευεξία σας;

1. Κίνητρο

Οι περισσότεροι από εμάς δουλεύουμε σκληρότερα παρουσία άλλων. Ένας  προπονητής  μπορεί να παρέχει την ενθάρρυνση, την ενέργεια και τα κίνητρα που χρειάζεστε για να ακολουθήσετε ένα συστηματικό πρόγραμμα άσκησης. Να σας βοηθήσει να ορίσετε στόχους, να δημιουργήσετε μαζί  ένα πρόγραμμα  και να γιορτάσετε μαζί την ημέρα που θα τους κατακτήσετε.

2. Επιμονή

Βρίσκετε δύσκολο να ακολουθήσετε ένα πρόγραμμα ή μια συνήθεια; Ένας προπονητής  μπορεί  να σας βοηθήσει να ξεπεράσετε όλες τις δικαιολογίες που μπορεί να χρησιμοποιήσετε  για να αποφύγετε τη δέσμευσή σας για άσκηση.

Είναι πολύ πιο δύσκολο να παραλείψετε  το γυμναστήριο όταν γνωρίζετε ότι σας  περιμένει κάποιος.

3. Σαφήνεια

Η φυσική κατάσταση μπορεί να προκαλέσει σύγχυση. Υπάρχουν πολλές πληροφορίες σχετικά με το Fitness. Κάντε αυτό, όχι αυτό. Cardio πριν ή μετά την προπόνηση δύναμης; Τί  ισχύει όμως; Ποιές είναι οι πραγματικές σας ανάγκες; Ποιες είναι οι πιο αποδοτικές μέθοδοι άσκησης για εσάς;

Ο προπονητής σας μπορεί να σας βοηθήσει να βρείτε αξιόπιστες πληροφορίες και να σας καθοδηγήσει  στο ταξίδι φυσικής κατάστασης. Μπορεί να σας απαλλάξει  από περιττές έννοιες ώστε  να αξιοποιήσετε όλη σας την ενέργεια στην επίτευξη των στόχων σας.

4. Εμπιστοσύνη

 Η συνεργασία με έναν προπονητή σας επιτρέπει να είστε σίγουροι για τον τρόπο εκτέλεσης των ασκήσεων, τη χρήση του εξοπλισμού και την επίτευξη των στόχων σας . Μετά από μερικές συνεδρίες, θα νιώσετε έτοιμοι και πιο σίγουροι να αντιμετωπίσετε την πρόκληση.  Μπορεί να σας εφοδιάσει με αυτοπεποίθηση και  θα σας βοηθήσει να παραμείνετε στο πρόγραμμα άσκησής σας μακροπρόθεσμα.

5. Γυμναστείτε με ασφάλεια

Εάν είστε αρχάριοι θα σας βοηθήσει να  γυμναστείτε με ασφαλή και αποτελεσματικό τρόπο. Αφιερώνοντας χρόνο για να μάθετε την σωστή τεχνική άσκησης μπορείτε να βελτιώσετε τα αποτελέσματά σας και να αποτρέψετε ενοχλητικούς τραυματισμούς.

6. Εξατομικευμένη Προπόνηση

Το κάθε σώμα, ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός. Η μοναδική μηχανική του σώματός σας, η εμπειρία, οι στόχοι, το επίπεδο φυσικής κατάστασης, οι συμπάθειες και οι αντιπάθειες σας σε συγκεκριμένες ασκήσεις  μπορούν να κατευθύνουν  τον προπονητή  να  δημιουργήσει  ένα  πρόγραμμα  που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες σας. Με ένα πρόγραμμα που σας  ταιριάζει, είναι πιο πιθανό να διατηρήσετε τη συνήθεια και να δείτε αποτελέσματα.

7. Άσκηση  για την υποστήριξη αθλητών

Θέλετε να συμμετάσχετε στον  το πρώτο σας μαραθώνιο ή να προετοιμαστείτε για ένα τουρνουά μπάσκετ ; Θέλετε να βελτιώσετε την αλτικότητα σας στο βόλεϊ; Ακόμη και αν αγωνίζεστε σε επαγγελματικό επίπεδο ο  προπονητής σας μπορεί να σχεδιάσει ένα πρόγραμμα γυμναστικής ειδικά για το άθλημά σας, το οποίο θα βελτιώσει την απόδοσή σας και θα μειώσει την πιθανότητα τραυματισμού σας κατά τη διάρκεια του αγώνα.

8. Άσκηση για ειδικούς πληθυσμούς

Η άσκηση είναι ευεργετική για την πρόληψη ή τη διαχείριση πολλών κοινών χρόνιων παθήσεων όπως ο διαβήτης, οι καρδιακές παθήσεις και η υπέρταση. Ωστόσο, οι ασκούμενοι με χρόνιες παθήσεις  απαιτούν  πρόσθετες προφυλάξεις και εξατομικευμένο πρόγραμμα. Ένας καταρτισμένος προπονητής με ειδίκευση στις  χρόνιες παθήσεις μπορεί να σχεδιάσει ένα πρόγραμμα, να σας γυμνάσει με ασφάλεια και να προσφέρει  μια θετική εμπειρία άσκησης.

9. Νικήστε την γήρανση

Το σώμα μας αλλάζει καθώς μεγαλώνουμε. Ίσως οι ασκήσεις που εκτελείτε να μην λειτουργούν πλέον στο σώμα σας ή ίσως έχετε σταματήσει να βλέπετε αποτελέσματα. Ένας προπονητής μπορεί να σας βοηθήσει να σχεδιάσετε ή να προσαρμόσετε το πρόγραμμά σας καθώς μεγαλώνετε, κάτι που θα σας επιτρέψει να διατηρήσετε τη λειτουργικότητα και τη δύναμη του.

10. Διασκέδαση

Είτε το πιστεύετε είτε όχι, η άσκηση μπορεί να είναι ευχάριστη. Ένας έμπειρος προσωπικός προπονητής  μπορεί να κάνει την άσκηση αποτελεσματική και διασκεδαστική ταυτόχρονα. H άσκηση σε small group μπορεί να είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να αυξήσετε την διασκέδαση, να κοινωνικοποιηθείτε και να γυμναστείτε με παρέα. Η συνεργασία με έναν προπονητή της επιλογής σας  και η εμπιστοσύνη σε αυτόν είναι αρκετά για να σας προσφέρουν την ιδανική προπόνηση.

Η εμπειρία των προπονητών μας σε συνδυασμό με τον σύγχρονο εξοπλισμό και την  τεχνολογία σας εγγυάται το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα.

Ενημερωθείτε αναλυτικά για την υπηρεσία του Personal Training

ασκηση και ανοσοποιητικό

ΑΠΟΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΑΝΟΣΟΠΟΙΗΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ: ΑΝΤΙΦΛΕΓΜΟΝΩΔΕΙΣ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΕΣ ΣΕ ΠΕΡΙΕΦΕΡΕΙΑΚΑ ΚΑΙ ΚΕΝΤΡΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ

Ένα ευρύ φάσμα μοριακών μονοπατιών έχει διερευνηθεί κατά την τελευταία δεκαετία προκειμένου να κατανοήσουμε τους μηχανισμούς με τους οποίους η τακτική σωματική άσκηση προάγει τη νευροπροστασία και μειώνει τον κίνδυνο εκδήλωσης μεταδοτικών και μη μεταδοτικών χρόνιων νόσων. Ενώ μία μεμονωμένη συνεδρία σωματικής άσκησης μπορεί ενδεχομένως να προκαλέσει παροδική ανισορροπία της κυτταρικής ομοιόστασης, οι τακτικά επαναλαμβανόμενες συνεδρίες άσκησης βελτιώνουν την ανοσοαπόκριση και την ανοσοεπιτήρηση. Επιπρόσθετα, τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος που βρίσκονται στο κεντρικό νευρικό σύστημα αποκτούν έναν αντιφλεγμονώδη φαινότυπο, προστατεύοντας από την έκπτωση των γνωστικών λειτουργιών που επέρχεται με την πάροδο της ηλικίας. Πρόσφατη επιστημονική ανασκόπηση υπογραμμίζει την αντιφλεγμονώδη επίδραση της άσκησης στην πρόληψη ή τη θεραπεία κοινών χρόνιων νόσων. Επιπλέον, προτείνει η χρήση των πτερινών σε βιολογικά υγρά ως ευαίσθητων βιοδεικτών για την παρακολούθηση της αντιφλεγμονώδους επίδρασης της σωματικής άσκησης.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ: https://www.sciencedirect.com/…/artic…/pii/S092544392030168X

Στο σχήμα απεικονίζονται οι επιδράσεις των διαφορετικών εντάσεων άσκησης στη φλεγμονώδη/αντιφλεγμονώδη απόκριση (ιντερλευκίνη-6 και νεοπτερίνη) και σε παραμέτρους υγείας (κίνδυνος μόλυνσης, χρόνιες μη μεταδοτικές νόσοι και νευροπροστασία).
ΜΕΤ: μεταβολικό ισοδύναμο της άσκησης.

ΠΗΓΗ: Exercise is Medicine Greece

Άσκηση οστεοπόρωση

ΑΣΚΗΣΗ ΚΑΙ ΟΣΤΕΟΠΟΡΩΣΗ

Ορισμός οστεοπόρωσης

     Η οστεοπόρωση είναι μία μεταβολική πάθηση των οστών κατά την οποία τα οστά εξασθενούν και γίνονται πιο εύθραυστα. Αποτέλεσμα αυτού, είναι η αύξηση της πιθανότητας του κατάγματος, έπειτα από μία πτώση, καθώς μειώνεται η ελαστικότητα και ανθεκτικότητά των οστών.

Παράγοντες πρόκλησης οστεοπόρωσης

     Οι σημαντικότεροι παράγοντες που ευθύνονται για την πρόκληση της νόσου είναι η κληρονομικότητα, η έλλειψη ασβεστίου και βιταμίνης D, η έλλειψη άσκησης, η κακή διατροφή κ.α. Οι περισσότεροι, όμως, από τους παράγοντες αυτούς φαίνεται να είναι τροποποιήσιμοι.

Έρευνες με θέμα την οστεοπόρωση σε συνάρτηση με την άσκηση

     Ο Moreira LD και οι συνεργάτες του (2014), μελέτησαν τις επιπτώσεις διαφόρων μορφών άσκησης σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες με οστεοπόρωση. Τα αποτελέσματά τους δείχνουν πως οι ασκήσεις με μέτρια έως υψηλή ένταση και υψηλή ταχύτητα, που πραγματοποιούνται στο έδαφος ή στο νερό μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως πρόληψη για αυτή τη νόσο. Επίσης αναφέρουν, τα μηχανήματα δόνησης ως αξιόπιστα για την ανάπτυξη της υγείας των οστών. Επιπρόσθετα, δίνεται βάση στην εφαρμογή ασκήσεων, οι οποίες δεν αφοράν την ανάπτυξη των οστών, αλλά την μεγιστοποίηση της ισορροπίας και της ιδιοδεκτικότητας. Η επιλογή αυτών των ασκήσεων συνιστάται σε άτομα τρίτης ηλικίας, μειώνοντας έτσι τις πιθανότητες πτώσης, και πιθανώς του κατάγματος, λόγω αδυναμίας των οστών. Η αναφορά στην άσκηση της βάδισης δε λείπει από το πρόγραμμα των ερευνητών, καθώς αναφέρεται ως άσκηση κρούσης με θετικά αποτελέσματα στην άρθρωση του ισχίου.

     Από την άλλη μεριά, μία ομάδα επιστημόνων με επικεφαλής τον Tonnesen R. (2016), εξέτασε τη βελτίωση της οστικής πυκνότητας μέσω της άσκησης ανεξάρτητα από το φύλο και τα επίπεδα βιταμίνης D. Στην έρευνά τους αναφέρουν η απώλεια της οστικής πυκνότητας ξεκινάει μετά από την κορύφωσή της, κυρίως στις γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση. Επίσης, τονίζουν ότι όλες οι φορτίσεις στα οστά, οι οποίες δε ξεπερνάνε τα όρια αντοχής τους, οδηγούν σε εκ νέου προσαρμογή και αναμόρφωσή τους. Οι επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η οστική πυκνότητα σε νεαρούς ενήλικες σχετίζεται με τη σωματική άσκηση ανεξάρτητα από το φύλο και τα επίπεδα βιταμίνης D.

Ποιά αθλήματα βοηθάνε στην οστική πυκνότητα;

     Στη μελέτη των ερευνητών αναφέρεται μία ομάδα αθλημάτων, τα οποία βοηθάνε στη βελτίωση της οστικής μάζας. Γίνεται λόγος για την προπόνηση με βάρη, το τένις, το αερόμπικ και την αναρρίχηση. Επιπρόσθετα, αναφέρουν ότι η κολύμβηση, η ποδηλασία και πιθανότατα ο χορός, δεν έχουν θετικές επιδράσεις στα οστά.

     Γενικότερα, οι επιστήμονες έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η οστική πυκνότητα σε νεαρούς ενήλικες σχετίζεται με τη σωματική άσκηση ανεξάρτητα από το φύλο και τα επίπεδα βιταμίνης D.

Βιβλιογραφία

  1. Moreira LD, Oliveira ML, Lirani-Galvao AP, Marin-Mio RV, Santos RN, Lazaretti-Castro M. (2014). Physical exercise and osteoporosis: effects of different types of exercises on bone and physical function of postmenopausal women. Arquivos braseleiros de endocrinologia e metabologia. Jul; 58(5):514-22.
  2. Tonnesen R., Schwarz P., Hovind PH., Jensen LT. (2016). Physical exercise associated with improved BMD independently of sex and vitamin D levels in young adults. European journal of applied physiology. Jul; 116(7):1297-304.

Βαλάντης Τοπαλίδης, M.Sc

Καθηγητής Pilates, Sports conditioning & strength coach.

αναπνοή

ΔΙΩΧΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΣΤΡΕΣ ΜΕ ΤΗΝ ΣΩΣΤΗ ΑΝΑΠΝΟΗ

Η αφορμή για το σημερινό μου άρθρο είναι η καταπολέμηση του στρες κατά την διάρκεια των πανελληνίων εξετάσεων.

Το άρθρο έχει συμβουλευτικό και ενημερωτικό χαρακτήρα και σε καμία περίπτωση δεν υποκαθιστά την δουλειά των ειδικών επί του θέματος. Μάλιστα παρακινεί τους αναγνώστες να απευθυνθούν στους ειδικούς όπου και όταν αυτό απαιτείται.

 Όταν κάποιος βρίσκεται σε κατάσταση άγχους ή πανικού το πρώτο πράγμα που θα τον συμβουλεύσετε είναι να πάρει μια βαθιά ανάσα. Όταν ένας άνθρωπος ξεσπά σε κλάμα η αναπνοή του είναι έντονη και γρήγορη. Και στις δύο περιπτώσεις η αναπνοή δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως ευχάριστη. Η ελεγχόμενη αναπνοή θα μπορούσε να συμβάλει στην μείωση του άγχους. Ο διαλογισμός, η yoga, τεχνικές χαλάρωσης όπως η αυτογενής χαλάρωση, το Pilates, όλα εστιάζονται στον έλεγχο της αναπνοής.  

Κάθε φορά που νιώθουμε το άγχος να μας κατακλύζει, το σώμα μας απελευθερώνει μια ποσότητα αδρεναλίνης μέσω του συμπαθητικού νευρικού συστήματος μεταβάλλοντας την αναπνοή και βέβαια τους καρδιακούς παλμούς. Έτσι αναπνέουμε πιο γρήγορα και πιο ρηχά, χωρίς να λαμβάνουμε αρκετή ποσότητα οξυγόνου. Για να το αντισταθμίσει ο οργανισμός μας αυτό , αναπνέει όλο και πιο γρήγορα, πράγμα που μερικές φορές μπορεί να οδηγήσει σε υπεροξυγόνωση, ζαλάδα και λιποθυμία.

Αυτογενής χαλάρωση:  Η αυτογενής χαλάρωση ή αυτογενής εξάσκηση αναπτύχθηκε από τον ψυχίατρο Schultz και είναι μια μέθοδος χαλάρωσης που βασίζεται στην αυθυποβολή. Μάλιστα χαρακτηρίστηκε ως “η yoga του δυτικού πολιτισμού”.
Είναι βασισμένη στην παρατήρηση του Schultz, ότι ο άνθρωπος μπορεί να προκαλέσει εκούσια αλλαγή στο αυτόνομο νευρικό σύστημα, με την βοήθεια της φαντασίας του, και μέσω της αυθυποβολής . Με αποτέλεσμα να επιτυγχάνεται χαλάρωση και ηρεμία του νου.
Επιστημονικές έρευνες έδειξαν ότι οι επιδράσεις της μεθόδου ήταν ευεργετικές και ότι άτομα που εξασκούνται συστηματικά στη μέθοδο αυτή, βελτίωσαν την ποιότητα ζωής τους. Όπως για παράδειγμα να αντιμετωπίσουν προσωπικούς φόβους ή ανησυχίες, διαταραχές ύπνου ή άγχους, παθήσεις καρδιακές ή γαστρεντερικές και γενικά ψυχοσωματικές διαταραχές ή ενοχλήσεις.

 Pilates:  Ο Joseph Pilates μας αναφέρει ότι η αναπνοή είναι πρώτη και η τελευταία πράξη που κάνουμε στη ζωή. Είναι πραγματικά συγκλονιστική η αξία και η σημασία της αναπνοής στη ζωή μας. Και όμως τις περισσότερες φορές αναπνέουμε μηχανικά, δεν δίνουμε έμφαση στην διαδικασία της αναπνοής. Κάτι το οποίο μοιάζει εντελώς παράδοξο εάν αναλογιστούμε πόσο εξαρτημένοι είμαστε από την αναπνοή μας. Η αναπνοή που χρησιμοποιείται στην μέθοδο του Pilates θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως πλευρική, και συνδέεται άμεσα με την υλοποίηση των ασκήσεων. Δίνει στον ασκούμενο ρυθμό, έλεγχο και αυτοσυγκέντρωση, βοηθώντας παράλληλα στην στοχευμένη ενεργοποίηση των μυών που συμμετέχουν κατά την διάρκεια των ασκήσεων.
Η εκτέλεση της αναπνοής είναι συγκεκριμένη και δημιουργεί αίσθηση ενεργοποίησης των κοιλιακών μυών.

  • Σε μια ύπτια ξαπλωτή θέση, θα λυγίσουμε τα γόνατα κρατώντας τα πέλματα στο άνοιγμα της λεκάνης και θα τοποθετήσουμε τις παλάμες πάνω στα πλευρά μας.
  • Οι ώμοι παραμένουν χαλαροί χωρίς ένταση, το ίδιο και η πίσω πλευρά των μηρών μας.
  • Με την εισπνοή στέλνουμε τον αέρα στα πλευρά μας, σαν να θέλουμε τα πλευρά να σπρώξουν τις παλάμες μακριά από το κέντρο της σπονδυλικής μας στήλης.
  • Με την εκπνοή απελευθερώνουμε τον αέρα, τραβώντας την ίδια στιγμή τους κοιλιακούς προς τα μέσα, σαν να θέλουμε να μικραίνουμε την περιφέρεια γύρω από τον αφαλό μας.
  • Εκτός από την αίσθηση ενδυνάμωσης στην κοιλιά μας, οξυγονώνει τον εγκέφαλο μας και βοηθά τόσο στη συγκέντρωση όσο και στην χαλάρωση.
  • Η εισπνοή είναι από την μύτη και η εκπνοή είναι από το στόμα, σχηματίζοντας με τα χείλη το γράμμα “Ο”.
  • Επαναλαμβάνουμε 4-5 φορές.

Διαλογισμός και Yoga:  Η yoga είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την αρμονική αναπνοή, και μάλιστα στην αρχή κάθε μαθήματος ο δάσκαλος αφιερώνει κάποια λεπτά σε τεχνικές αναπνοών. Με αυτόν τον τρόπο, αυξάνεται η συγκέντρωση του νου, οι καρδιακοί παλμοί ηρεμούν, και το σώμα προετοιμάζεται για το πρακτικό μέρος της άσκησης.   Ότι συνέβαινε πριν ή ότι θα συμβεί μετά περνάει σε δεύτερη μοίρα, και ο νους ισορροπεί περισσότερο στο παρόν. 
Μια αναπνοή που χρησιμοποιείται στην yoga και μπορεί να βοηθήσει στην καταπολέμηση του στρες , είναι η κοιλιακή αναπνοή. Η εκτέλεση της, που ακολουθεί παρακάτω είναι πολύ απλή και ιδιαιτέρως ευχάριστη.

  • Σε μια άνετη καθιστή θέση, με την σπονδυλική στήλη ευθυγραμισμένη και κάθετη ως προς το έδαφος, τοποθετούμε τις παλάμες μας πάνω στην κοιλιά μας στο ύψος του αφαλού. 
  • Η κορυφή του κεφαλιού ανεβαίνει προς το ταβάνι σε αντίθεση με τους ώμους οι οποίοι βρίσκονται χαλαροί μακριά από τα αυτιά μας. 
  • Με την εισπνοή στέλνουμε τον αέρα στην περιοχή της κοιλιάς, νιώθοντας παράλληλα τον αέρα να φουσκώνει την κοιλιά μας.
  • Με την εκπνοή διώχνουμε τον αέρα, δίνοντας παράλληλα οδηγία στους κοιλιακούς να τραβηχτούν προς τα μέσα, σαν να θέλουν να παρασύρουν τις παλάμες προς το κέντρο.
  • Η εισπνοή και η εκπνοή είναι από την μύτη.
  • Επαναλαμβάνουμε 4-5 φορές.
  • Καθώς η συγκεκριμένη αναπνοή δίνει έμφαση στην χαλάρωση μπορούμε να επαναλάβουμε και ένα δεύτερο κύκλο αναπνοών εάν το έχουμε ανάγκη.

Δοκιμάστε την Yoga Nidra

Όσο πιο προχωρημένος είναι ο ασκούμενος τόσο ο αριθμός ή η διάρκεια των αναπνοών μπορεί να μεγαλώνει. Σε γενικές γραμμές,όμως, είναι μια χαλαρωτική διαδικασία  που η ταχύτητα της αναπνοής και θέλουμε αλλά και είναι ούτως ή άλλως αργή. Ένα πολύ συγκεκριμένο παράδειγμα που μπορεί να μας βοηθήσει να αντιληφθούμε την φιλοσοφία της άσκησης είναι να σκεφτούμε τον βαθύ ύπνο που κάνει ένα μωρό! Θα μπορούσε να πει κανείς λοιπόν πως τα μωράκια φαίνεται να γνωρίζουν ήδη τα οφέλη αυτής της αναπνοής και την κάνουν πράξη σε κάθε ευκαιρία. Ε! Ας τα μιμηθούμε λοιπόν!

Με εκτίμηση


Σίμος Πέτσης
Καθ. Φυσ. Αγωγής

Η καθημερινότητα στα χρόνια του Κοροναϊού.

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΚΟΡΟΝΑΙΟΥ.

Η κατάσταση που επικρατεί τις τελευταίες εβδομάδες είναι κάτι το οποίο όχι μόνο δεν περιμέναμε να συμβεί, αλλά είναι πρωτόγνωρo ακόμα και για τις μεγαλύτερες σε ηλικία γενιές.

Χαρακτηριστικό γνώρισμα είναι η κατάσταση καραντίνας που απαιτείται για την αντιμετώπιση της πανδημίας, καθώς λόγω της ταχείας εξάπλωσης του ιού, τα συμβατικά μέσα αντιμετώπισης του, όπως ο εμβολιασμός, δεν έχουν εξασφαλιστεί, θέτοντας σε κίνδυνο την ατομική, δημόσια και παγκόσμια υγεία.

Θέλω να σταθώ ιδιαίτερα στις ψυχικές και σωματικές συνέπειες που προκύπτουν από τον υποχρεωτικό κατ’οίκον εγκλεισμό.

Σε προσωπικές συζητήσεις με τους ασκουμένους μας, εκφράζεται από αυτούς η ανησυχία για την αύξηση του σωματικού τους βάρους αλλά και τα αρνητικά συναισθήματα που τους δημιουργεί η απουσία συγγενών, φίλων και δραστηριοτήτων που ήταν για αυτούς αυτονόητα πριν την εμφάνιση αυτής της κατάστασης.

Καταρχάς θα προτρέψω κι εγώ με την σειρά μου τον κόσμο να τηρήσει τα μέτρα που προτείνουν οι ειδικοί καθώς αυτά θα συμβάλλουν στην γρήγορη αντιμετώπιση και έξοδο από την κρίση.

Συνεχίζοντας οφείλουμε να κάνουμε μια προσομοίωση της καθημερινότητας που ακολουθούσαμε προηγουμένως και να την προσαρμόσουμε στα δεδομένα μας. Ιδανικό θα ήταν η κατάρτιση ενός ημερήσιου προγράμματος δραστηριοτήτων.

(στο τέλος του άρθρου θα παραθέσω ένα ενδεικτικό πρόγραμμα)

Εγκλεισμός στο σπίτι λοιπόν δεν συνεπάγεται αύξηση κιλών εφόσον ακολουθώ ένα πρόγραμμα διατροφής που περιλαμβάνει τρία κυρίως γεύματα και δύο ενδιάμεσα με συχνότητα 3-3.5 ωρών μεταξύ τους. Εξακολουθώ να τρώω φρούτα και λαχανικά, να μαγειρεύω υγιεινά αποφεύγοντας τα τηγανητά, την κατανάλωση επεξεργασμένων τροφών, την κατάχρηση ζάχαρης και λιπαρών. 

Παράλληλα συστήνουμε όχι μόνο να αφιερώνετε μισή ώρα τουλάχιστον ημερησίως για άσκηση, αλλά να υιοθετήσετε και δραστηριότητες τις οποίες είτε δεν είχατε χρόνο να ασχοληθείτε, είτε θεωρούσατε ότι δεν σας βοηθάνε στην εκπλήρωση του στόχου σας. Τα οφέλη της διαλειμματικής προπόνησης είναι αδιαμφισβήτητα για την βελτίωση της αντοχής αλλά η εξάσκηση με την μέθοδο Pilates και Yoga διορθώνουν μυοσκελετικές ανισορροπίες και μειώνουν αποτελεσματικά το άγχος. Στο κανάλι μας στο YouTube έχουμε ήδη αναρτήσει και θα εξακολουθούμε να αναρτούμε βίντεο γυμναστικής με τις δραστηριότητες που λαμβάνουν χώρα στα γυμναστήρια του δικτύου μας, τα οποία επιμελούνται και παρουσιάζουν οι γυμναστές με τους οποίους είχατε καθημερινή επαφή.

Τα οφέλη λοιπόν της άσκησης και της διατροφής  τα οποία είναι επιστημονικά αποδεδειγμένα πως συμβάλλουν στην μείωση του περιττού σωματικού βάρους, προλαμβάνουν επιζήμιες, για τον οργανισμό, παθολογικές, καρδιαγγειακες και μυοσκελετικές παθήσεις και προκαλούν αύξηση της έκκρισης ενδορφινών των οποίων η δράση προκαλεί ευφορία, ανακούφιση από τον άγχος και τον σωματικό πόνο και ευχάριστα συναισθήματα.

Καραντίνα λοιπόν: αφορμή για αυτοπειθαρχία του σώματος και του πνεύματος μας, επαναξιολόγηση της υγείας μας ως το πολυτιμότερο αγαθό, αφιέρωση περισσότερου χρόνου στα αγαπημένα μας πρόσωπα, ευκαιρία για ασχολία με υποθέσεις που εκκρεμούσαν και δραστηριότητες για τις οποίες δεν είχαμε διαθέσιμο χρόνο και υπενθύμιση για περισσότερη υπευθυνότητα στο μέλλον.

Ημερολόγιο καραντίνας ημέρα 1η

Πρωινό ξύπνημα-ατομική υγιεινή

Πρωινό γέυμα

Οικιακές εργασίες

Ανάγνωση βιβλίου

Σνακ-μικρό γεύμα

Social media, επικοινωνία με φίλους, συγγενείς, συνεργάτες

Μεσημεριανό γεύμα

Τακτοποίηση κουζίνας-τραπεζαρίας

Μισάωρη ανάπαυση

Ενημέρωση για την επικαιρότητα, social media, ανάγνωση βιβλίου

Σνακ-μικρό γεύμα

Γυμναστική-άσκηση

Ατομική υγιεινή

Βραδινό γεύμα

Χρόνος για ψυχαγωγία, παρακολούθηση ταινίας, επικοινωνία με φίλους, συγγενείς, συνεργάτες.

Ύπνος

Το παραπάνω πρόγραμμα αποτελεί έναν ενδεικτικό οδηγό για το πώς θα ταξινομήσουμε τις δραστηριότητες μας και σαφώς μπορεί να τροποποιηθεί βάσει προτιμήσεων και προτεραιοτήτων.

Συμβουλεύω να

  • κοιμάστε τουλάχιστον 8 ώρες το βράδυ
  •  η ώρα κατάκλισης και έγερσης να μην παρουσιάζουν μεγάλη απόκλιση σε σχέση με τις ώρες πριν την καραντίνα
  • Η έκθεση σας σε μέσα όπως τηλεόραση, κινητό, tablet, laptop να μην υπερβαίνει την μισή ώρα.
  • Μην υιοθετείτε διατροφικές συνήθειες επιβλαβείς για την υγεία ή προτάσεις από celebrities.
  • Λάβετε υπόψιν το επίπεδο της φυσικής σας κατάστασης, το ιατρικό σας ιστορικό και το αν στόχοι της δραστηριότητας που θέλετε να κάνετε οδηγεί στο αποτέλεσμα που θέλετε. Συμβουλευτείτε τον γιατρό και τον γυμναστή σας.

Η έλλειψη χρόνου δεν αποτελεί πλέον δικαιολογία.

Μένουμε σπίτι, προστατεύουμε τους γύρω μας και σύντομα κοντά σας  για να συνεχίσουμε να είμαστε το καλύτερο κομμάτι της ημέρας σας, κάθε μέρα!

Αθανασιάδης Μάλαμας

Πτυχιούχος Σ.Ε.Φ.Α.Α.

αγχος κοροναιός

ΚΟΡΟΝΑΪΟΣ: ΠΩΣ ΘΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΙΤΕ ΦΟΒΟ & ΑΓΧΟΣ ΟΣΟ ΒΡΙΣΚΕΣΤΕ ΣΕ ΚΑΡΑΝΤΙΝΑ

Εάν βρίσκεστε σε καραντίνα και κοινωνική απομόνωση για την πρόληψη της εξάπλωσης του κορανοϊού, ίσως αισθάνεστε μοναξιά, άγχος, ακόμη και κατάθλιψη.

Υπάρχουν τρόποι να διαχειριστείτε την κατάσταση σύμφωνα με την Judith Moskowitz, καθηγήτρια ιατρικών και κοινωνικών επιστημών στην Ιατρική Σχολή Feinberg του Πανεπιστημίου Northwestern, στο Σικάγο.

«Αρχικά πρέπει να συνειδητοποιήσετε ότι είναι μια στρεσογόνοες περίοδος που πιθανότατα φέρνει πολλά συναισθήματα όπως είναι ο φόβος και το άγχος» αναφέρει.

Εάν πρέπει να εργάζεστε στο σπίτι, προσπαθήστε να καταπολεμήσετε το συναίσθημα της μοναξιάς, χρησιμοποιώντας τη δυνατότητα τηλεδιάσκεψης που σας επιτρέπει να επικοινωνείτε πρόσωπο με πρόσωπο με τους συνεργάτες σας, συμβουλεύει.

«Εάν βρίσκεστε στο σπίτι με τα παιδιά σας, δείτε το σαν ευκαιρία να επικοινωνήσετε μαζί τους, παίζοντας, διαβάζοντας βιβλία ή βλέποντας όλοι μαζί ταινίες» λέει η Moskowitz.

Δημιουργώντας μικρές θετικές στιγμές, θα σας επιτρέψουν να διαχειριστείτε καλύτερα το στρες που προκαλεί ο εγκλεισμός στο σπίτι. Καταγράφοντας τις θετικές στιγμές της ημέρας, σας βοηθά να διατηρήσετε μια προοπτική και εκτίμηση για όλα όσα είναι ακόμα καλά. Ενθαρρύνετε τα παιδιά σας να κάνουν το ίδιο.

Διατηρείτε επαφή με φίλους και γείτονες, ειδικά αν γνωρίζετε κάποιους που ζουν μόνοι, κάτι που θα δημιουργήσει αίσθημα αλληλεγγύης.

Η έκθεση στο φως του ήλιου, ειδικά το πρωί, είναι κάτι που επίσης βοηθά.

«Το φως είναι ένα από τα ισχυρότερα σήματα της φύσης, ευθυγραμμίζοντας τα βιολογικά και κοινωνικά ρολόγια μας με τον ήλιο», σύμφωνα με τη Phyllis Zee, διευθύντρια του Κέντρου Διαταραχών του Ύπνου του Πανεπιστημίου.

Αυτός ο συγχρονισμός συμβάλλει σε καλύτερο ύπνο, πιο αποτελεσματικό μεταβολισμό και πιο υγιή λειτουργία της καρδιάς και του ανοσοποιητικού.

Τα σήματα του ήλιου φτάνουν επίσης στις περιοχές του εγκεφάλου που ρυθμίζουν τη διάθεση.

Ο συνδυασμός κοινωνικής απομόνωσης και αποδιοργάνωσης του καθημερινού προγράμματος, αυξάνουν τα αισθήματα θλίψης και μοναξιάς, σύμφωνα με τους ειδικούς.

Για να τα καταπολεμήσετε, κάντε γυμναστική στο σπίτι, χρησιμοποιείτε τα κοινωνικά δίκτυα και επικοινωνείτε με τους φίλους και τα μέλη της οικογένειάς σας.

Πηγή healthday.com

14Η ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ – ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΔΙΑΒΗΤΗ

Ο σακχαρώδης διαβήτης αποτελεί για τα άτομα με διαβήτη όσο και για όλη τους την οικογένεια μία συνεχή κατά κύριο λόγο ψυχολογική επιβάρυνση.

Η ημέρα για τον διαβήτη αποτελεί παγκόσμια, μετά την ημέρα για το AIDS, την δεύτερη ημέρα η οποία έχει ορισθεί επισήμως από τα Ηνωμένα Έθνη και η οποία έχει αφιερωθεί σε μία σοβαρή ανωμαλία του Μεταβολισμού.

Έτσι λοιπόν ορίσθηκε ότι η 14η Νοεμβρίου κάθε χρόνο η οποία είχε προσδιορισθεί από την Διεθνή Συνομοσπονδία για τον Διαβήτη να είναι διεθνώς η επίσημη ημέρα που αφιερώνεται σε αυτόν.

Σήμερα γνωρίζουμε ότι για τον διαβήτη τύπου 1,υφίσταται παντελής έλλειψη παραγωγής ινσουλίνης από το πάγκρεας και δεν υπάρχει δυνατότητα προλήψεώς του.

Συζητείται από ετών αλλά και σήμερα, ότι υπάρχουν πιθανώς «περιβαλλοντικοί παράγοντες» οι οποίοι οδηγούν σε καταστροφή των κυττάρων που παράγουν ινσουλίνη στο πάγκρεας, τα λεγόμενα νησίδια του Langerhans, και ο ασθενής υποχρεούται να κάνει ενέσεις ινσουλίνης δια βίου.

Η ιστορία όμως της γενέσεως του σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2, όπου ανήκει το 95% του συνόλου των διαβητικών, μπορεί αφ’ ενός να προληφθεί (απώλεια σωματικού βάρους και σωματική άσκηση) και, αφ’ετέρου, να αντιμετωπισθεί με αντιδιαβητικά δισκία.

Για το λόγο αυτόν, είναι υποχρέωση όλων των Χωρών η 14η Νοεμβρίου κάθε χρόνο να αποτελεί ορόσημο για την ενημέρωση του κοινού και μάλιστα από οργανισμούς όπως το Εθνικό Κέντρο για την Έρευνα Πρόληψη και Θεραπεία του Σακχαρώδη Διαβήτη και των Επιπλοκών του (Ε.ΚΕ.ΔΙ.), το οποίο σύμφωνα με το διάταγμα ιδρύσεως του, σε συνεργασία με την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας (ΠΟΥ) και τη Διεθνή Ομοσπονδία για τον Διαβήτη (IDF), συμβάλλει αποφασιστικά στην αντιμετώπιση της νόσου σε όλα τα επίπεδα, δίνοντας παράλληλα νέα ώθηση στην επιστημονική γνώση γύρω από τον Σακχαρώδη Διαβήτη.

Το παγκόσμιο λοιπόν μήνυμα για όλες τις χώρες της υφηλίου, την ημέρα του Διαβήτη, δηλ. την 14ηΝοεμβρίου, είναι «Αφήστε μας να τιθασεύσουμε τον σακχαρώδη διαβήτη».

Εντατικές εκδηλώσεις για την εφαρμογή του μηνύματος λαμβάνουν χώρα σε όλες τις χώρες της υφηλίου, με στόχο την διαφώτιση του πληθυσμού και την αποτελεσματική πρόληψη του σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2.

Σε όλη την υφήλιο υπάρχουν σήμερα πάνω από 280.000.000 (διακόσια ογδόντα εκατομμύρια) άτομα με σακχαρώδη διαβήτη και στην Ελλάδα σήμεραέχουν φθάσει το 1.200.000 συμπατριώτες μας.

Στην Γερμανία το 12% του πληθυσμού δηλ.9.600.000 Γερμανοί πάσχουν από Διαβήτη τύπου 1 και 2.

Ο Διαβήτης τύπου 2 διαδράμει ύπουλα και παραμένει αδιάγνωστος για πολλά χρόνια και αυτό υπογραμμίζει λίαν επιτακτικά την πρακτική σημασία και αναγκαιότητα της Παγκόσμιας Ημέρας για τον Διαβήτη. Ο διαβήτης τύπου 2 εμφανίζεται συχνότερα σε άτομα με παχυσαρκία και η απώλεια του σωματικού βάρους τους οδηγεί σε αποφυγή των ενέσεων ινσουλίνης.

Είναι πλέον μετά βεβαιότητος αποδεδειγμένο ότι η καθημερινή άσκηση έστω και μόνον 30 λεπτά, οδηγεί τα άτομα με διαβήτη σε καλή ρύθμιση του σακχάρου του αίματος και αποφυγή των καρδιαγγειακών επιπλοκών.

Η παγκόσμια ημέρα για τον διαβήτη καθιερώθηκε το 1991 από την Διεθνή ομοσπονδία για τον Διαβήτη και το 2007 ορίσθηκε η ημέρα αυτή από τα Ηνωμένα Έθνη ως επίσημη Ημέρα για την καταπολέμηση του σακχαρώδη διαβήτη.

Πρόληψη και διαφώτιση, είναι οι 2 βασικές λέξεις τις οποίες κάθε διαβητικός πρέπει να σέβεται και να τιμά, διότι όπως ο Ιπποκράτης προ 2.500 ετών δίδασκε η πρόληψη είναι καλύτερη ακόμη και της έγκαιρης θεραπείας.

Τι είναι η Παγκόσμια Ημέρα Διαβήτη;

Η Παγκόσμια Ημέρα Διαβήτη είναι η βασική εκστρατεία σε παγκόσμιο επίπεδο για την ευαισθητοποίηση στο πρόβλημα του διαβήτη. Σκοπός της είναι να ενημερώσει το κοινό για τα αίτια, τα συμπτώματα, τις επιπλοκές και τη θεραπεία της πάθησης αυτής. Η παγκόσμια Ημέρα για το διαβήτη χρησιμεύει ως μια σημαντική υπενθύμιση ότι η συχνότητα εμφάνισης και ο επιπολασμός του διαβήτη αυξάνονται παγκοσμίως και αυτό θα συνεχιστεί εκτός αν ληφθεί άμεσα δράση.

Πότε εορτάζεται;

Η Παγκόσμια Ημέρα Διαβήτη εορτάζεται κάθε χρόνο στις 14 Νοεμβρίου. Η ημερομηνία επιλέχθηκε καθώς είναι η ημερομηνία γέννησης του Frederick Banting, ο οποίος, μαζί με τον Charles Best, συνέλαβαν πρώτοι την ιδέα που οδήγησε στην ανακάλυψη της ινσουλίνης, τον Οκτώβριο του 1921.

Υπάρχει ένα ειδικό θέμα κάθε χρόνο;

Κάθε χρόνο, η Παγκόσμια Ημέρα Διαβήτη επικεντρώνεται σε ένα θέμα που σχετίζεται με το διαβήτη. Θέματα που καλύφθηκαν τα προηγούμενα χρόνια περιελάμβαναν τα εξής:

  • Διαβήτης και ανθρώπινα δικαιώματα
  • Διαβήτης και τρόπος ζωής
  • Διαβήτης και νεφροπάθεια
  • Διαβήτης και παχυσαρκία
  • Διαβήτης και φροντίδα των ποδιών
  • Διαβήτης και λιγότερο ευνοημένοι πληθυσμοί
  • Διαβήτης σε παιδιά και εφήβους

Για την πενταετία 2009 – 2013 το θέμα που έχει επιλέξει η Διεθνής Ομοσπονδία Διαβήτη για την εκστρατεία της Παγκόσμιας Ημέρας είναι «Εκπαίδευση και Πρόληψη για το Διαβήτη».

Το σλόγκαν της εκστρατείας για το 2012 είναι: Aφήστε μας να τιθασεύσουμε τον σακχαρώδη διαβήτη.

ΣΑΚΧΑΡΩΔΗΣ ΔΙΑΒΗΤΗΣ: ΜΙΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΠΙΔΗΜΙΑ

Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια ολοένα αυξανόμενη παγκόσμια απειλή για την υγεία. Η νόσος αποτελεί τη βασική αιτία θανάτου για περίπου 7.000.000 άτομα ετησίως σε όλο τον κόσμο και συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακών επεισοδίων, νεφρικής ανεπάρκειας, μόνιμων βλαβών του αμφιβληστροειδούς και άλλων σοβαρών επιπλοκών.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Διεθνούς Ομοσπονδίας Διαβήτη (International Diabetes Federation – IDF), σε παγκόσμιο επίπεδο τα τελευταία τριάντα χρόνια έχει σημειωθεί ραγδαία αύξηση της επίπτωσης της νόσου, με αποτέλεσμα σήμερα να πάσχουν από αυτήν πάνω από 285.000.000 άνθρωποι, δηλαδή το 6,6% του πληθυσμού της γης, έναντι των 151.000.000 το έτος 2000.

Στην Ελλάδα από σακχαρώδη διαβήτη πάσχει περίπου το 12% του γενικού πληθυσμού.

Η νόσος έχει υψηλότερη συχνότητα εμφάνισης στο δυτικό κόσμο, ιδιαίτερα ο διαβήτης τύπου ΙΙ, και αυτό αποτελεί μια σαφή ένδειξη για τη συσχέτισή της με το σύγχρονο τρόπο ζωής, τις διατροφικές συνήθειες και την έλλειψη σωματικής άσκησης.

Ο Πρόεδρος της I.D.F., Jean Claude Mbanya, κατά τη διάρκεια των εργασιών του εφετινού Ευρωπαϊκού Διαβητολογικού Συνεδρίου, το οποίο πραγματοποιήθηκε το Σεμπτέμβριο του 2011 στη Λισσαβώνα της Πορτογαλίας, ανακοίνωσε ότι, εάν λάβει κανείς υπόψη τη μέχρι τώρα ετήσια αύξησή του, σε 15 χρόνια ο συνολικός αριθμός των ατόμων με σακχαρώδη διαβήτη αναμένεται να έχει φτάσει στα 600 εκατομμύρια.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΑΚΧΑΡΩΔΗΣ ΔΙΑΒΗΤΗΣ;

Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια χρόνια πάθηση που εμφανίζεται όταν το πάγκρεας δεν παράγει αρκετή ινσουλίνη, ή όταν το σώμα δε μπορεί να χρησιμοποιήσει με αποτελεσματικό τρόπο την ινσουλίνη που παράγεται.

Η ινσουλίνη είναι μια ορμόνη που παράγεται από το πάγκρεας και καθιστά τα κύτταρα ικανά να προσλαμβάνουν γλυκόζη από το αίμα και να τη χρησιμοποιούν για ενέργεια. Η ανεπάρκεια παραγωγής ινσουλίνης, δράσης της ινσουλίνης ή και των δύο, οδηγεί σε αυξημένα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα (υπεργλυκαιμία).

Yπάρχουν δύο βασικές μορφές διαβήτη:

Ο διαβήτης τύπου 1: τα άτομα με διαβήτη τύπου 1 παράγουν πολύ λίγη ή καθόλου ινσουλίνη και χρειάζονται ενέσεις ινσουλίνης για να επιβιώσουν. Είναι ο συχνότερος τύπος σε παιδιά και νεαρούς ενήλικες.

Ο διαβήτης τύπου 2: τα άτομα με διαβήτη τύπου 2 δε μπορούν να χρησιμοποιήσουν την ινσουλίνη με αποτελεσματικό τρόπο. Μπορούν να αντιμετωπίσουν την πάθησή τους μόνο με μέτρα που αφορούν στον τρόπο ζωής. Συχνά απαιτούνται από του στόματος φάρμακα και σπανιότερα ινσουλίνη.

Και οι δύο τύποι διαβήτη είναι εξίσου σοβαροί. Ένας τρίτος τύπος εμφανίζεται σε ορισμένες περιπτώσεις κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, αλλά συνήθως υποχωρεί με το πέρας της.

ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ ΤΟΥ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ

Ο διαβήτης είναι μια χρόνια, δια βίου πάθηση, η οποία απαιτεί προσεκτικό έλεγχο. Χωρίς την κατάλληλη αντιμετώπιση μπορεί να οδηγήσει σε υπεργλυκαιμία, η οποία σχετίζεται με μακροχρόνιες βλάβες στο σώμα και με την ανεπάρκεια διαφόρων οργάνων και ιστών. Στις βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες επιπλοκές του διαβήτη περιλαμβάνονται οι παρακάτω:

Καρδιαγγειακή νόσος

Παθήσεις του κυκλοφορικού συστήματος μεταξύ τω οποίων οι παθήσεις που προσβάλλουν την καρδιά και το κυκλοφορικό σύστημα. Οι συχνότερες εκδηλώσεις της καρδιαγγειακής νόσου περιλαμβάνουν τη στηθάγχη, την καρδιακή προσβολή, την καρδιακή ανεπάρκεια και το αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο. Η καρδιαγγειακή νόσος είναι το κύριο αίτιο θανάτου των διαβητικών και το πρώτο αίτιο θανάτου στις βιομηχανοποιημένες χώρες.

Νεφροπάθεια (διαβητική νεφροπάθεια)

Είναι αποτέλεσμα της αυξανόμενης ποσότητας πρωτεΐνης στα ούρα και εξελίσσεται αργά, έχοντας ενδεχομένως ως αποτέλεσμα νεφρική ανεπάρκεια. Αυτή εμφανίζεται συνήθως, πολλά χρόνια μετά την αρχική διάγνωση του διαβήτη και μπορεί να καθυστερήσει με αυστηρό έλεγχο της αρτηριακής πίεσης και της γλυκόζης αίματος. Ο διαβήτης έχει καταστεί σήμερα, το συχνότερο αίτιο νεφρικής ανεπάρκειας που απαιτεί αιμοκάθαρση ή μεταμόσχευση νεφρού, στις περισσότερες ανεπτυγμένες χώρες.

Νευροπάθεια (διαβητική νευροπάθεια)

Βλάβη στις ίνες των νεύρων που προκαλείται από το διαβήτη. Το μούδιασμα και η απώλεια της αίσθησης της αφής στα πόδια, αποτελούν τη συνηθέστερη ένδειξή της, η οποία είναι αποτέλεσμα της βλάβης των νεύρων των κάτω άκρων. Η νευροπάθεια μπορεί ορισμένες φορές να προκαλέσει σοβαρό πόνο, αλλά συνήθως δε γίνεται αντιληπτή.

Ακόμα και χωρίς συμπτώματα, η διαβητική νευροπάθεια έχει ωα αποτέλεσμα υψηλότερο κίνδυνο ελκών των κάτω άκρων και ακρωτηριασμού.

Αμφιβληστροειδοπάθεια

Βλάβη στα αιμοφόρα αγγεία που τροφοδοτούν τον αμφιβληστροειδή χιτώνα του ματιού. Τα μικρά αιμοφόρα αγγεία του αμφιβληστροειδή είναι δυνατό να πάθουν βλάβες από το υψηλό ζάχαρο στο αίμα και την υψηλή αρτηριακή πίεση. Ο διαβήτης είναι το συχνότερο αίτιο τύφλωσης και ανεπάρκειας της όρασης στον ενεργό πληθυσμό του ανεπτυγμένου κόσμου.

ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΓΙΑ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΔΙΑΒΗΤΗ

Υπάρχουν πολλοί παράγοντες κινδύνου για το διαβήτη τύπου 2.

Αυτοί περιλαμβάνουν:

  • Παχυσαρκία και υπερβολικό βάρος
  • Έλλειψη άσκησης
  • Διαπιστωμένη ανοχή γλυκόζης
  • Διατροφή με με υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά και χαμηλή σε ίνες
  • Προχωρημένη ηλικία
  • Υψηλή αρτηριακή πίεση και υψηλή χοληστερόλη
  • Οικογενειακό ιστορικό διαβήτη
  • Ιστορικό διαβήτη κύησης
  • Εθνικότητα (υψηλότερα ποσοστά διαβήτη έχουν αναφερθεί σε Ασιάτες, Ίβηρες, Αυτόχθονες πληθυσμούς
  • (Η.Π.Α., Καναδάς, Αυστραλία) και Αφρο-Αμερικανούς)

ΚΑΤΑΝΟΗΣΤΕ ΤΟ ΔΙΑΒΗΤΗ: ΜΑΘΕΤΕ ΤΑ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΤΙΚΑ ΣΗΜΑΔΙΑ

Τα προειδοποιητικά σημάδια* του διαβήτη περιλαμβάνουν:

  • Συχνή διούρηση
  • Υπερβολική δίψα
  • Αυξημένο αίσθημα πείνας
  • Απότομη απώλεια βάρους
  • Υπερβολική κόπωση
  • Έλλειψη ενδιαφέροντος και συγκέντρωσης
  • Εμετούς και στομαχικό πόνο
  • Αίσθημα μυρμηγκιάσματος ή μουδιάσματος στα
  • χέρια ή τα πόδια
  • Θολή όραση
  • Συχνές λοιμώξεις
  • Πληγές που αργούν να επουλωθούν

*Αυτά μπορεί να είναι ήπια ή να μην υπάρχουν καν σε άτομα με διαβήτη τύπου 2.

ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΟΥ ΔΙΑΒΗΤΗ

Ο διαβήτης δεν αφορά μόνο τους ασθενείς και το σύστημα υγείας, αφορά όλη την κοινωνία και η ευθύνη για την αντιμετώπισή του είναι συλλογική.

Επί του παρόντος, ο διαβήτης τύπου 1 δε μπορεί να προληφθεί. Οι περιβαλλοντικοί παράγοντες που θεωρείται ότι πυροδοτούν την έναρξη της διαδικασίας που οδηγεί στην καταστροφή των κυττάρων τα οποία παράγουν την ινσουλίνη ακόμα ερευνώνται. Ωστόσο, ο διαβήτης τύπου 2 μπορεί να προληφθεί σε πολλές περιπτώσεις με τη σωματική άσκηση και τη διατήρηση κανονικού βάρους, γεγονός που έχει επιβεβαιωθεί από μελέτες που διεξήχθησαν στις Η.Π.Α., αλλά και τη Φινλανδία και την Κίνα.

Τα τελευταία τριάντα χρόνια έχει παρατηρηθεί μια ραγδαία αύξηση της επίπτωσης του σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2. Διαπιστώθηκε ότι το 1985 30 εκατομμύρια άτομα σε όλο τον κόσμο είχαν διαβήτη. Λίγο παραπάνω από μια δεκαετία αργότερα, ο αριθμός αυτός είχε φτάσει τα 300 εκατομμύρια. Σήμερα, σύμφωνα με τα στοιχεία της Διεθνούς Ομοσπονδίας Διαβήτη (I.D.F. ), τα άτομα αυτά υπερβαίνουν τα 285 εκατομμύρια. Εάν δεν ληφθούν μέτρα για την εφαρμογή αποτελεσματικών προγραμμάτων πρόληψης και ελέγχου της νόσου, η IDF προβλέπει ότι έως το 2030 ο συνολικός αριθμός των πασχόντων θα ανέλθει στα 600 εκατομμύρια.

Για το λόγο αυτόν, η IDF συνιστά την ταυτοποίηση όλων των ατόμων που ανήκουν σε ομάδες υψηλού κινδύνου για εμφάνιση σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2. Η ταυτοποίηση αυτή μπορεί να γίνει μέσω ενός απλού ερωτηματολογίου που θα εκτιμά τους παράγοντες κινδύνου όπως την ηλικία, την περίμετρο μέσης, το οικογενειακό και το καρδιαγγειακό ιστορικό, καθώς και το ιστορικό κύησης. Μετά την ταυτοποίηση, τα άτομα αυτά θα πρέπει να υποβληθούν σε ειδικές εξετάσεις αίματος για να διαπιστωθεί εάν παρουσιάζουν Διαταραγμένη Γλυκόζη Νηστείας ή Ανοχή στη Γλυκόζη, καθώς η ύπαρξή αυτών των δεικτών θα σήμαινε αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου 2. Οι δράσεις πρόληψης θα πρέπει να έχουν ως στόχο τα άτομα που ανήκουν σε ομάδες κινδύνου προκειμένου να καθυστερήσει ή να αποφευχθεί η εμφάνιση του διαβήτη τύπου 2.

Σήμερα έχει αποδειχθεί ότι η διατήρηση κανονικού βάρους σώματος και η εφαρμογή ενός προγράμματος μέτριας σωματικής άσκησης μπορούν να βοηθήσουν στην πρόληψη της εμφάνισης του διαβήτη τύπου 2. Η IDF συνιστά τουλάχιστον 30 λεπτά ημερήσια άσκηση, όπως γρήγορο περπάτημα, κολύμπι, ποδήλατο ή χορό. Κανονικό περπάτημα για τουλάχιστον 30 λεπτά την ημέρα, για παράδειγμα, έχει αποδειχθεί ότι μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου 2 κατά 35-40%.

ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΑΒΗΤΗ

Ο διαβήτης είναι μια δύσκολη πάθηση που έχει δια βίου απαιτήσεις από τους ασθενείς, αλλά και τις οικογένειές τους. Τα άτομα με διαβήτη πρέπει να ελέγχουν το σάκχαρό τους, να παίρνουν φάρμακα, να ασκούνται σωματικά σε τακτική βάση και να μπορούν να ρυθμίζουν τις διατροφικές τους συνήθειες ανάλογα με την κατάστασή τους.

Επιπλέον, μπορεί να πρέπει να αντιμετωπίσουν και ζητήματα που σχετίζονται με τις επιπλοκές της νόσου, γεγονός που έχει και ουσιαστικές ψυχολογικές παραμέτρους. Με δεδομένο το γεγονός ότι η πορεία της υγείας τους εξαρτάται κατά μεγάλο μέρος από τις αποφάσεις που θα πάρουν, είναι υψίστης σημασίας τα άτομα με διαβήτη να λαμβάνουν συνεχή εκπαίδευση που θα είναι εξατομικευμένη σύμφωνα με τις ξεχωριστές ανάγκες του καθενός και η οποία θα παρέχεται από ικανούς και έμπειρους επαγγελματίες υγείας.

Χωρίς την εκπαίδευση, τα άτομα με διαβήτη θα είναι λιγότερο προετοιμασμένα να λάβουν σωστές αποφάσεις, να πραγματοποιήσουν αλλαγές στη συμπεριφορά τους, να αντιμετωπίσουν τα ψυχολογικά ζητήματα που προκύπτουν από το διαβήτη και, τέλος, μπορεί να μην είναι κατάλληλα εξοπλισμένα για την αποτελεσματική διαχείριση της νόσου τους. Η λανθασμένη διαχείριση θα οδηγήσει σε κακή έκβαση και αυξημένη πιθανότητα εμφάνισης επιπλοκών. Κατά συνέπεια, η εκπαίδευση είναι υψίστης σημασίας και για την πρόληψη των επιπλοκών του διαβήτη, και αποτελεί το κεντρικό σημείο αναφοράς της εκστρατείας της Παγκόσμιας Ημέρας Διαβήτη.

Επιπλέον, ο ρόλος του εκπαιδευτή είναι ζωτικός στην προσπάθεια αυτή, καθώς συμβάλλει καθοριστικά στο να καταλάβουν τα άτομα με διαβήτη το πώς να διαχειρίζονται την πάθησή τους όσο καλύτερα μπορούν, έτσι ώστε οι επιλογές και οι ενέργειές τους να βασίζονται σε σωστή κρίση.

ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ

Σημαντικές μεγάλες πληθυσμιακές μελέτες έχουν ήδη από ετών τεκμηριώσει τις πολύ ευμενείς επιδράσεις της μεσογειακής διατροφής. Ο όρος «Μεσογειακή Διατροφή» (Mediterranean diet) χρησιμοποιείται για να περιγράψει το σύνολο των διαιτητικών συνηθειών διαφόρων χωρών της λεκάνης της Μεσογείου στις αρχές της δεκαετίας του 1960 (Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία, Γαλλία).

Η παραδοσιακή Μεσογειακή Διατροφή (ΜΔ) διαθέτει τα ακόλουθα 8 βασικά χαρακτηριστικά:

  • Yψηλό πηλίκο μονοακόρεστου λίπους (ελαιόλαδο)
  • προς κορεσμένο
  • Mέτρια κατανάλωση αλκοόλ
  • Μεγάλη κατανάλωση οσπρίων
  • Μεγάλη κατανάλωση δημητριακών
  • Άφθονα φρούτα
  • Άφθονα λαχανικά
  • Περιορισμένη κατανάλωση κόκκινου κρέατος
  • Mέτρια κατανάλωση γαλακτοκομικών προϊόντων

Τα άτομα που ακολουθούν πιστά μια διατροφή με τα παραπάνω χαρακτηριστικά εμφανίζουν σε μελέτες χαμηλά ποσοστά θνησιμότητας και αυξημένο προσδόκιμο επιβίωσης. Ένας μεγάλος αριθμός επιδημιολογικών μελετών παρατήρησης και παρέμβασης συσχετίζει την υιοθέτηση της ΜΔ με μικρότερη επίπτωση καρδιαγγειακών νοσημάτων, σακχαρώδη διαβήτη, παχυσαρκίας, κατάθλιψης, γνωστικών διαταραχών τύπου Alzheimer και συγκεκριμένων μορφών κακοήθειας.

Η καρδιοπροστατευτική δράση της ΜΔ επιβεβαιώθηκε στη μελέτη Nurses’ Health Study, όπου 74.886 νοσηλεύτριες ηλικίας 38-63 ετών παρακολουθήθηκαν προοπτικά για μια εικοσαετία. Οι γυναίκες που ανήκαν στο ανώτερο πεμπτημόριο συμμόρφωσης με τη ΜΔ παρουσίαζαν το μικρότερο κίνδυνο για στεφανιαία νόσο, αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια και θάνατο από καρδιαγγειακά αίτια.

Σε ό,τι αφορά την παχυσαρκία, διαιτητικά σχήματα που προσομοιάζουν τη ΜΔ φαίνεται να οδηγούν σε μεγαλύτερη απώλεια βάρους και καλύτερη ρύθμιση των μεταβολικών παραμέτρων σε σύγκριση με τις τυπικές δίαιτες χαμηλής περιεκτικότητας σε λίπος, οι οποίες είναι συνήθως δυσκολότερο να εφαρμοστούν. Πέραν αυτού, η υιοθέτηση της ΜΔ σχετίζεται με μικρότερο επιπολασμό κοιλιακής παχυσαρκίας (μικρότερη περίμετρος μέσης), όπως προκύπτει από δεδομένα σε μεγάλους ευρωπαϊκούς πληθυσμούς. Φαίνεται τελικά ότι η ιδιαιτερότητα της ΜΔ δεν περιορίζεται στην απλή συνάθροιση των ευεργετικών δράσεων των επιμέρους συστατικών της, αλλά συνίσταται στον ιδανικό συνδυασμό και τη συνεργιστική αλληλεπίδραση των διαφόρων τροφίμων, με αποτέλεσμα να μεγιστοποιείται το κλινικό όφελος.

Ένας άλλος σημαντικός παράγων είναι η φυσική δραστηριότητα. Αυτή βοηθά σημαντικά στην πρόληψη του διαβήτη, στην διατήρηση του χαμένου σωματικού βάρους σε παχύσαρκα άτομα που έκαναν δίαιτα, αλλά και στη βελτίωση του σακχάρου αίματος στα άτομα με διαβήτη. Επί πλέον, η φυσική άσκηση συμβάλλει στον έλεγχο της υπέρτασης, στη βελτίωση της υπερλιπιδαιμίας αλλά και της ποιότητας ζωής. Μεγάλες μελέτες έδειξαν ότι το σημαντικό για την υγεία είναι η συστηματική αυξημένη φυσική δραστηριότητα και όχι η πολύ έντονη άσκηση.

Κατά τα τελευταία χρόνια μεγάλη έμφαση έχει επίσης δοθεί και σε άλλους παράγοντες. Ενδεικτικά καταρχήν αναφέρεται ο ρόλος της επαρκούς διάρκειας του ύπνου. Άτομα που δεν κοιμούνται επαρκώς έχουν σχετικά μεγάλη πιθανότητα να εμφανίσουν μελλοντικά διαβήτη. Μια άλλη παράμετρος που δρα δυσμενώς είναι το κάπνισμα. Τα διαβητικά άτομα που καπνίζουν παρουσιάζουν συχνότερα καρδιαγγειακές παθήσεις αλλά και βλάβη των μικρών αγγείων (νεφροπάθεια και βλάβη στα μάτια).

Πρόσφατα, εξάλλου, δημοσιεύθηκε μια μεγάλη Αμερικανική μελέτη που δείχνει ότι η μόλυνση της ατμόσφαιρας αποτελεί έναν επιπρόσθετο παράγοντα που ευθύνεται για αύξηση της πιθανότητας εμφάνισης διαβήτη τύπου 2.

Είναι λοιπόν ευνόητο ότι η παρέμβαση στον πληθυσμό για αλλαγή του τρόπου ζωής είναι απόλυτα αναγκαία για να προληφθεί ο διαβήτης. Αυτό ιδιαίτερα ισχύει για εκείνους που εξ ορισμού έχουν μεγάλο σχετικό κίνδυνο, λόγω κληρονομικού, παχυσαρκίας, υπέρτασης, καπνίσματος κ.ά.

ΠΗΓΗ: Υπουργείο Υγείας